شب زندان

چه چلیسای چوب چیله تراش سبز شوری

شب زندان

چه چلیسای چوب چیله تراش سبز شوری

گزارش یک پرواز

بارها و بارها شنیده ایم که یک پرواز تاخیر دارد، کنسل میشود و چه و چه و چه

شنبه خانواده ی دوستم "تنها" تهران را به مقصد عراق با هواپیما ترک میکنند، و وقتی به آسمان عراق می رسند اجازه ی پرواز نمی گیرند و مجبور به بازگشت می شوند و به فردگاه امام میروند، "تنها" وقتی تماس میگیرد که ببیند رسیده اند یا نه؟ می شنود که در ایران هستند و مجبور به بازگشت شده اند، فعلا باید منتظر باشد. تنها حتی برایشان غذا آماده کرد که برایشان ببرد ولی مسئولین همیشه در صحنه و دلسوز و غیور فرودگاه با بدترین نوع برخورد اجازه ی رساندن غذا را ندادند و گفتند نمی شود و باید بمانند و چیزی نمی شود به آنها داد.


در این میان خبر میرسد که هوای عراق برای نشستن مناسب نیست، انسان باید احمق باشد که این را باور کند، زیرا هوای مقصد و طول مسیر همیشه قبل از پرواز چک میشود و بعد اجازه ی پرواز میگیرند.


دوم: حتی اگر فرض تغییر ناگهانی هوا صحیح باشد هیچگاه پرواز به مبدا باز نمی گردد بلکه به نزدیکترین فرودگاه رفته و در آنجا می نشیند در بدترین شرایط جوی و پایداری هوای نا مساعد امکان بازگشت موجود است که خوشبختانه در این فرض نمی گنجد


خبر میرسد که صبح تعداد کثیری از عاشقان و دلسوختگان  که به طور قاچاق وارد حریم مرزی عراق شده اند در حال استرداد به ایران هستند، این خبر هم جالب است البته نه از باب دروغ بودن بلکه از باب اینکه چقدر ما در ایران احمق داریم که وقتی مرز باز است و کاروان است که میرود و می آید اینها چاقاقی وارد مرز میشوند و آبرویی که از آن مقدار ناچیزی مانده را میبرند و فکر نمی کنند چه تبعاتی برای ایران و دیگران دارد.


وقتی شنیدم بسیار برای خودم و تنها و خیلی های دیگر تاسف خوردم که چرا ما این چنینیم؟ وقتی می شنوم که هیچ مسئولی پاسخ گو نیست، هیچ کس یک عذرخواهی ساده نمی کند و با مردم مانند گروگان در فرودگاه برخورد میکنند، وقتی می شنوم که هیچ قانونی وجود ندارد که بگوید آی آقای مسئول اینجا فرودگاه و سازمان و اداره است و طرف تو انسان هستند یا گاوداری پدرت؟ خوب جواب معلوم است. شکی در آن نیست.


هیچ کس پاسخ گوی گرانی سرسام آور نیست. هیچ کس پاسخ گوی اخراج کارگران کارخانه جات و ورشکستگی صنایع نیست. کلا در ایران هیچ مسئولی جواب گوی هیچ چیز نیست. هیچ کس جوابگو نیست اگر حال یکی از مسافران بد شود چه می شود؟ پاسخ گو نیست که اگر کسی بر اثر استرس و هر مشکل دیگر اتفاق نا خوشایندی برایش بیوفتد چه می شود؟


این اتفاق اگر در هر کشوری می افتاد حداقل مسئولان شعور آن را داشتند که از مسافران عذرخواهی کنند و بهترین سرویس را در اختیار آنان قرار دهند ولی در ایران این اتفاق نمی افتد.


پی نوشت: بالاخره بعد از کلی معطلی و مشکلات خانواده ی تنها به عراق رفتند.

چیز خاصی ندارم بگم. همین.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد